"Już nie czekam" - Agnieszka Olejnik

 " Kiedy się rozłączyła, uświadomiłem sobie, że właściwie w moim życiu niewiele się zmieniło - a zarazem zmieniło się wszystko. (...)  dzięki temu, że znałem już swoją historię, i dzięki tej rudowłosej kobiecie z tatuażami (...), stałem się zarazem kimś zupełnie innym. 

Stałem się ważny. Nie szkodzi, że tylko dla jednej osoby na całym świecie. To, czy jestem, czy mnie nie ma, zaczęło się liczyć". 

 Powieść Agnieszki Olejnik "Już nie czekam", opowiada historie jakie mogłyby spotkać każdego z nas. Dzięki temu, ta powieść jest po prostu niesamowita! 

----- - -----

Marika prowadzi gabinet psychologiczny. Każdego dnia stara się jak najlepiej pomóc swoim podopiecznym. Niestety również sama jej potrzebuje. Po śmierci męża czuje się opuszczona i samotna. Spotkania z przyjaciółmi niewiele pomagają. Na szczęście tuż obok jest wyrozumiały i troskliwy Eryk.  Niestety skrywa on pewien sekret, coraz trudniejszy do udźwignięcia. Jednak to historia Szymona, pacjenta który ma lęk przed zaśnięciem, uświadamia Marice, że warto w końcu ruszyć do przodu. Ruszyć do przodu po swoje szczęście. 

"Już nie czekam" to powieść, która splata życiowe ścieżki wielu osób. Narracja poprowadzona jest pierwszoosobowo przez wielu bohaterów. Dzięki temu z łatwością możemy wczuć się w każdego z nich. Drobnymi krokami poznajemy ich koleje losu i towarzyszące emocje. Ból, tęsknotę, odrzucenie, zdradę, przyjaźń i miłość. 

W tej książce nie znajdziemy przysłowiowych fajerwerków. Ale jest coś znacznie więcej. AUTENTYCZNOŚĆ. Zwykła normalność, która sprawia, że ta lektura jest wyjątkowa. 

"Nie chodzi tylko o to, aby jakoś żyć;

chodzi o to, aby latać". 

 

Właśnie przeczytałam jedną z perełek tego roku. Polecam z całego serca!