"Życie po tobie" Klaudia Bianek

„Życie po tobie” to książka młodej polskiej autorki Klaudii Bianek.

Świat w którym żyje Eliza w jednej chwili traci swój blask, za sprawą tragicznej śmierci ukochanego męża. Młoda kobieta pogrąża się w rozpaczy. Postanawia wrócić do rodzinnego domu na wsi. Pomoc i wsparcie, które otrzymuje każdego dnia od najbliższych, niestety nie jest w stanie pomóc jej pogodzić się ze stratą. Główna bohaterka trzy lata trwa w żałobie oraz zmaga się z trudem samotnego wychowywania dwójki dzieci, ośmioletniej córki oraz czteroletniego synka z zespołem Downa.

Na wsi pojawia się nowy mieszkaniec – Filip. Mężczyzna szarmancki, czuły oraz dobry. Znajomość zaczyna przeradzać się w przyjaźń, która daje Elizie ukojenie.

Pewnej niedzieli Eliza poznaje również niezwykłą starszą kobietę. Rozmowa otwiera furtkę na teraźniejszość dziewczyny i daje nadzieję na lepszy i piękniejszy czas.

Czy można kochać więcej niż raz?

Czy zawsze można wyjść z trudnej sytuacji?

Wzruszająca opowieść o niezwykłej sile i miłości, udręce i cierpieniu, a także pokazująca, 

że po burzy zawsze przychodzi słońce.

" Odzyskałam siebie. Odzyskałam moją duszę, serce i ciało. 

Dorosłam do tego, żeby stać się na nowo zdrową, szczęśliwą kobietą, 

a nie wrakiem człowieka".

Pierwsze skojarzenie jakie nasunęło mi się po spojrzeniu na tytuł, to cykl książek Jojo Moyes („Zanim się pojawiłeś”, „Kiedy odszedłeś” i „Moje serce w dwóch światach”). Historia przedstawiona przez Klaudię Bianek jest bardzo wiarygodna, a jej bohaterowie bardzo prawdziwi. Każdy z nich zmaga się z jakimś problemem: jak już zauważyliście u Elizy jest to strata bliskiej osoby i chore dziecko z zespołem Downa, szwagierka Ola z bezpłodnością, Filip z brakiem matczynej miłości i odrzuceniem. Pojawiają się konserwatywni rodzice z przywiązaniem do tradycji, a także siostra – lekkoduch, mająca odpowiedzialność za nic. Pomimo wielu przeplatających się ze sobą historii nie traci się wątku, a wszystko jest spójne.

W całej tej powieści, zabrakło mi szerszego pokazania trudu wychowania osoby chorej na zespół Downa. Wiele jest ogólnych opisów i odniesień, ale tylko nakreślających temat. Brakowało mi szczegółów, aby jeszcze lepiej uwiarygodnić nie łatwe życie Elizy.

Książka ma potencjał, jest dobra i szybko się ją czyta. Zakończenie wskazuje na kontynuację J Także na pewno będę czekać na dalszą część.

✰✰✰✰✰✰✰

Mój smak to czekoladowe Brownie. 

Gorzki smak czekolady przeplata się ze słodyczą - tak jak w życiu :-)

Idealny przepis znajdziecie na stronie: Kwestia Smaku

https://www.kwestiasmaku.com/desery/ciasta/czekoladowe_brownie/przepis.html

Smacznego! 😊